Seralar Hakkında

​

Sera, bitkilerin yetişmesine uygun şartların sağlanması amacı ile çevre şartları kontrol edilebilen veya düzenlenebilen cam, plastik, fiberglas gibi ışığı geçiren materyallerle örtülü yapılardır. Seralarda enerji kayıpları, konveksiyon, radyasyon ve sızma kombinasyonu ile doğru orantılıdır. Bir seranın yüzey kaplaması boyunca enerji kaybı şu bağıntı ile tespit edilir;

Enerji Kayıpları = Konveksiyon + Radyasyon + Sızma

​

Plastik sera örtüleri ile seracılık, görünüşte verimsiz arazilerinin modern tarım sahalarına dönüştürülmesine olanak kılmaktadır. Poli Vinil Klorür (PVC), Poli Karbonat (PC) ve Düşük Yoğunluklu Polietilen (LDPE) gibi farklı polietilen malzemeler sera yapılarının kaplamasında yaygın olarak kullanılmaktadır.

Bununla birlikte, plastik polimer filmlerin çoğu, UV radyasyonuna (290-400 nm) veya görünür radyasyona (400-700 nm) maruz kaldığında foto-bozunmaya meyillidir. Zirai kimyasalların kullanılmasıyla da sıcak bölgelerde, bozulma daha büyük bir sorun oluşturmaktadır. Plastik sera örtülerinde dayanıklılık, son kullanıcıları en çok ilgilendiren ve endişelendiren konulardan biridir. Seralarda yapılan işlemlere dayanıklı örtülerin üretimi bu sektördeki firmaların savaş alanıdır ve kükürt, klor gibi bitki sağlığı ürünleri onların en büyük düşmanı haline gelmiştir. Bu ürünler arasında kükürt yakmak özellikle agresiftir ve mevcut uygulama yönteminin polietilen sera örtüsünün bozulmasında çok büyük etkisi vardır.

​

 

Sera Kaplama Malzemeleri

​

Bir serada kullanılan kaplama malzemesi, seranın üretkenliğini ve performansını etkiler. Kaplama malzemeleri mahsulün kullanabileceği ışığın seviyesini ve kalitesini etkiler. Dağınık ışık, doğrudan ışıktan daha iyidir. Floresan ve pigmentli filmler, iyi kırmızı ışık oranını artırabilir. Plastik filmlerin çektiği toz, radyasyonun geçişini azaltır. Kaplamaların iç kısmındaki su damlacıklarının ışık iletimini %8 azalttığı ve ayrıca termal radyasyonu bloke ettiği görülmüştür.

Sera örtülerinin tümü ışığı bir ölçüde azaltır. Örtüler kirlendikçe ve yaşlandıkça seraya daha az ışık girer. Kaplama malzemesi üzerindeki yoğunlaşma (su damlaları) da ışığı azaltır. Seradaki beyaz yabancı ot örtüsü gibi açık renkli malzemeler mahsulün alabileceği ışığı artırır. Bir kaplama malzemesi seçerken göz önünde bulundurulması gereken temel özellikler; maliyet, dayanıklılık, ağırlığı ve onarım veya değiştirme kolaylığı, malzemeden ne kadar ışık iletildiği ve malzemeden ne kadar enerji geçtiğidir.

Yayılan malzemeler, gelen ışığı dağıtmak ve mahsuller için daha iyi ışık koşulları sağlamak üzere tasarlanmıştır - örneğin, bulutlu beyaz bir plastik film ışığı şeffaf bir plastik filmden daha iyi dağıtır.

​

Cam :

Uzun süredir geleneksel sera kaplama malzemesi olmuştur. Elverişli özellikleri şunları içerir:

• fotosentetik olarak aktif radyasyon bant genişliğinde yüksek iletim

• geceleri iyi ısı tutma

• düşük UV ışığı geçirgenliği

• dayanıklılık

• düşük bakım maliyetleri.

 

Plastik kaplama :

Esasen bu kategoride üç malzeme vardır; polikarbonat olanlar, akrilik (polimetil metakrilat) olanlar ve cam elyafı olanlar. Plastik kaplama seralar,  plastik filmlerden yapılana seralardan daha dayanıklıdır ve oldukça iyi ısı tutma özelliğine ve düşük UV ışık geçirgenliğine sahiptir.

​

Plastik Sera örtüleri :

En yaygın ve en düşük maliyetli sera kaplama malzemesi olarak kullanılırlar. Mevcut film türleri polietilen (polietilen), EVA (etil vinil asetat) ve PVC'dir (poli vinil klorür). Plastiklerdeki sürekli iyileştirmelerle, bu kaplama malzemeleri çok sayıda esneklik ve performans seçeneği sunar. Kaplamalar, plastik filmlere yararlı özellikler kazandırmak için kullanılan çeşitli katkı maddelerine sahip olabilir. Örneğin filmler, kimyasal içermeyen haşere kontrolü için ultraviyole (UV) ışığı dışlamak için veya geceleri ısı tutulmasını iyileştirmek için uzun dalga kızılötesi (IR) radyasyonu yansıtmak için kullanılabilir. Sonuç olarak, bazı plastik kaplama malzemeleri renklendirilir veya renklenir.

Plastiğe katkı maddeleri;

• dayanıklılık

• ısı kaybını azaltma kapasitesi

• damlacık oluşumunu azaltma kapasitesi

• belirli dalga boylarının iletimi

• filme yapışan toz miktarını azaltma kapasitesi gibi amaçlarla kullanılırlar.

Katkı Maddeleri Türleri:

1. UV (290-400 nm) emiciler ve stabilizatörler dayanıklılığı artırır, seradaki biyolojik sistemlere olası zararı azaltır ve bazı bitki patojenlerini kontrol edebilir

2. Kızılötesi (700-2500 nm) emiciler uzun dalga radyasyonunu azaltır ve ısı kaybını en aza indirir

3. Uzun dalga radyasyonu (2500-40000 nm) emiciler, seranın içindeki malzemelerden ve nesnelerden (bitkiler dahil) yayılan ısı kaybını azaltır

4. Işık difüzörleri seraya giren ışığı dağıtır, bitkilerin yanma riskini azaltır ve bitkinin alt kısımları için mevcut olan ışık miktarını iyileştirir.

5. Yüzey aktif maddeler suyun yüzey gerilimini azaltır, yoğuşmayı dağıtır

6. Antistatik maddeler, tozun plastik filmler üzerinde birikme eğilimini azaltır. 

Ek olarak,

1. Renk pigmentleri, seçilen dalga boyu aralıklarının oranını değiştirerek bitki büyümesini iyileştirebilir.

2. Kırmızı ışık emisyonunu artırmak için floresan kullanılabilir

3. Parlak yüzeyler böcekleri uzaklaştırabilir

Çok katmanlı film yapma süreci, farklı özelliklere sahip ince malzeme katmanlarının birleştirilerek üstün kompozit filmler yapılmasını sağlar.
Dayanıklılık, sünme (zamanla deformasyon) ve uzun dalga radyasyon emilimi gibi özellikler iyileştirilebilir.

​

 Bakım :

İyi bakılmamış bir kaplama malzemesi çok fazla enerji kaybedebilir ve üretim maliyetlerini önemli ölçüde artırabilir.

Cam kaplamalar temiz tutulmalı ve kırılan camlar değiştirilmelidir. Plastik kaplamaların rutin olarak değiştirilmesi gerekir. Plastik kaplamaların performansı zamanla azalır. Eski kaplamalar, verimi kısıtlayabilecek ışık iletimini azaltır. Plastik filmlerin kullanım ömrü, satın alınan plastiğin özelliklerine bağlıdır. Tüm plastik kaplama malzemeleri gözle görülür bir şekilde bozulmaya başlamadan önce değiştirilmelidir; örneğin renk solması, aşınmanın erken bir göstergesidir.

​